Matthäus Passion,  Brabants Orkest 31 mrt 2012 Sint Jans kathedraal Den Bosch, olv Andreas Spering

Messa da Requiem van Giuseppe Verdi
‘Libera me. Het is het zevende en laatste deel van Verdi’s dodenmis. In deze apotheose lijkt alles samen te komen. Verstilling in een bijna murmelende samenspraak tussen koor en de ontroerend ingehouden sopraan Claudia Patacca, die even later al haar dramatische latent etaleert”.

A Child of our time van Tippett 
“Claudia Patacca liet horen waarin het Concertkoor Haarlem nog kan groeien. Met een grote dramatische stem en verzengende intensiteit beheerste zij de uitvoering”.Haarlems Dagblad  21 november  2011, Philharmonie Haarlem  Concertkoor Haarlem, Promenade  Orkest olv Ger Vos

De Bossche society laaft zich aan de Matthäus Passion
“Alleen sopraan Claudia Patacca gooit alle emoties onbeschroomd in de strijd, en weet het mooi klein te houden in de prachtige aria ‘Aus Liebe’”.
Een drukte van jewelste op een bitterkoude zaterdag­middag. Drommen men­sen schuifelen de Sint-Jans­kathedraal binnen om zich te la­ven aan Bachs meesterwerk, de Matthäus Passion. Van een groepje bankmedewerkers en regelrechte muziekliefhebbers tot een enkele verdwaalde bekende Nederlander als Hanneke Groenteman. Een rotsvaste paastraditie: iedereen wil gezien en gehoord worden.

De Matthäus Passion als society evenement, het blijft wennen. Op de voorste kerkbankjes neemt ge­woontegetrouw de bestuurlijke eli­te van stad en provincie plaats, en daarachter vele genodigden uit het bankwezen en de ondernemerswe­reld. In de zijbeuken mogen de an­dere bezoekers een plekje uitzoe­ken. Slecht zicht is verzekerd maar tv-monitoren op iedere pilaar en grote tv- schermen achter in de ka­thedraal bieden uitkomst. De Matthäus draait tenslotte om mu­ziek en sfeerhappen. Het is een bijzondere editie van de jaarlijkse Matthäuspassion in de Sint-Jan. Voor het eerst in 27 jaar keert Het Brabants Orkest met de Matthäus terug in de kathedraal.
Een grootscheepse interpretatie van de Matthäus, dan ligt wollige bombast op de loer. Niets van dat alles bij deze uitvoering. Dirigent Andreas Spering houdt de Matthäus intiem en integer. Een leidsman die vertrouwd is met de lenige bewegingen van de ba­rokmuziek. Voor het altaar staat een vrijwel Duitse solistencast, af­gezien van alt Olivia Vermeulen en sopraan Claudia Patacca die ter elfder ure de zieke Amaryllis Diel­tiens vervangt. Wat volgt is een ge­concentreerde, perfect uitgebalan­ceerde uitvoering waarbij iedere musicus in dienst is van Bachs mu­ze. Het Brabants Orkest weet klankdetails mooi uit te lichten met hoofdrollen voor de hobopar­tijen en de strijkers. Het is ook wel eens lekker om hit ‘Erbarme dich’ in volle strijkersglorie te horen, met een uitmuntend sol­erende violistWouter Vossen. De solisten zijn vreemd genoeg op het timide af. De schuchtere bas Raimund Nolte kruipt pas uit zijn schulp in het ontroerende sluit­stuk ‘ Mache dich, mein Herze, rein’ en alt Olivia Vermeulen heeft een klein, omfloerst stemgeluid dat in deze imposante omstandig­heden bijna kopje onder gaat.
Evangelist Andreas Karasiak is op zijn beurt een amechtige pietje precies die de bijbeltekst woord voor woord weegt. Alleen sopraan Claudia Patacca gooit alle emoties onbeschroomd in de strijd, en weet het mooi klein te houden in de prachtige aria ‘Aus Liebe’.Het Philips’ Philharmonisch Koor en de Schola Cantorum Minor ma­ken gedurende de hele rit indruk..

Brabants Dagblad d.d. 2 april 2012 door Mark van de Voort
 

Volkskrant 20 mei 2010 Opera Prima la musica, poi le parole van Salieri

Hilarische taferelen met schaar, snijmachine en papier.
Sinds de film Amadeus, waarin Mozart door regisseur Milos Forman wordt neergezet als een goddelijk, maar kinderlijk genie, geldt zijn rivaal, de componist Antonio Salieri, als een jaloerse kribbebijter zonder talent. De realiteit was anders: Salieri, zes jaar ouder dan Mozart, was een vriendelijke man, en de auteur van muziek die op zijn minst verdien-stelijk genoemd mag worden. Feit is dat hij totaal is verdwenen in de schaduw van zijn beroemdere collega.

Het Combattimento Consort doet daar wat aan in zijn jongste programma – niet alleen aan de hand van Salieri’s werk, maar ook aan dat van zijn op een na bekendste leerling, Franz Schubert (de bekendste was Beethoven). In de Eerste Symfonie, die de 16-jarige Schubert in 1813 componeerde, is de persoonlijkheid van de componist nog pril, maar het is toch een werk dat stevig in zijn schoenen staat en niet onderdoet voor menige Haydn-symfonie.

De grote attractie is een semi-scenisch uitgevoerde komische eenakter van Salieri, Prima la musica, poi le parole: ‘eerst de muziek, dan de woorden.’ Dat is een geestige omkering, want een opera hoort natuurlijk vanuit de tekst gedacht te zijn. Salieri voert hier een componist en een tekstdichter ten tonele, die in vier dagen tijd een opera moeten schrijven. De muziek is klaar, alleen moet er nog een tekst bij, en dat leidt tot veel ge-krakeel. Bovendien komen er ook nog twee zangeressen op de proppen, waarvan de een de serieuze, muziek-gerichte, en de andere de komische, tekstgerichte operatraditie vertegenwoordigt.

Het als altijd met veel jeu musice-rende Combattimento Consort had bij de eerste uitvoering de pec dat de boventiteling niet werkte, zodat de muziek inderdaad, meer dan bedoeld, voorop stond. Het ontbreken van de tekstdimensie deed nauwelijks afbreuk aan de hilarische tafere-len die de vier zangers, met behulp van schaar, snijmachine en grote hoe-veelheden papier ten beste geven.

Claudia Patacca glorieert als diva in allerlei stijlpastiches, Piotr Micinski draagt de de show als componist met loszittend haarstukje, en ook Robbert Muuse (dichter) en Ralf Popken (Toni-na) weren zich kranig. En de muziek? Die is even-veelzijdig als verrukkelijk en lijkt hier en daar razend veel op stukjes uit Don Giovanni, Figaro en nog zo wat Mozart-opera’s – die destijds, in 1786, alleen nog wel gecomponeerd moesten worden. Door Frits van der Waa. Combattimento Consort o.l.v. Jan Willem de Vriend en Eva Buchmann:  Schubert en salieri. 19 mei, Musis Sacrum, Arnhem. Herh.: Helmond, (20/5) Amsterdam (21/5), Leiden (22/5).

Rosalinde in Die Fledermaus van Johan Strauss
Orkest vh Oosten, Nieuwjaarsconcerten
Dagblad Tubantia 2 januari 2010 ‘Orkest v/h Oosten met frisse Fledermaus’.

Met de ‘semi-scenische’ uitvoering van de operette Die Fledermaus van Johann Strauss jr. opende het Orkest van het Oosten het nieuwe jaar. Wederom was er een lichtbak met de vertaalde teksten, zodat het publiek mee kon lezen wat er gezongen werd. Hoewel gezegd moet worden dat de meeste solisten uitstekend te verstaan waren dankzij hun headsets.
Regisseuse Elsina Jansen liet de belangrijkste personen uit de eerste akte, Rosalinde en Adele, al tijdens de Ouverture over het toneel lopen om hun karakter neer te zetten. Rosalinde, gespeeld en gezongen door Claudia Patacca, liep aanvankelijk rond in een duster met panterprint en hondensloffen. De rol van ongedurige, toch-niet-zo-brave getrouwde vrouw leek haar op het lijf geschreven. Het was knap hoe ze het voor elkaar kreeg zowel zedig als verleidend op de bank te zitten op het moment dat ze de directeur van de gevangenis moest overtuigen dat ze natuurlijk niet alleen met een vreemde man bij haar thuis zou zitten. En dat deze man niet meer onder de indruk zou zijn van haar charmes, vanwege de jarenlange echtelijke verbintenis. De man in kwestie was niet haar echtgenoot, maar haar oude vlam Alfred, die na een lange tijd weer kwam aanpappen. Die Fledermaus zit vol met dit soort persoonsverwisselingen en misverstanden.

De tegenspeelster van Patacca, de coloratuur-sopraan Ilse Eerens, maakte indruk als de dienstmeid Adele. Ook bij haar waren haar spel en haar zang fantastisch. De rol van prins Orlofsky werd overigens ook door een vrouw vertolkt, de mezzo Jolanta Nicolai. Ze zong met dusdanige overtuiging dat de verbazing meer over haar karakter ging dan over het feit dat ze vrouw is: hoe kun je als prins zo verveeld en asociaal geworden zijn?
Het Orkest van het Oosten speelde uitstekend, het was te horen dat er meer aan de operette gerepeteerd was dan gemiddeld aan een nieuwjaarsconcert. Men gaat de komende weken nog met Die Fledermaus op reis door het land. Het is te hopen dat alle uitvoeringen de frisheid en de overtuigingskracht hebben van de eerste in Hengelo.

Donna Anna in Don Giovanni van Mozart
 

“Deze maand zijn er twee ‘Don Giovanni’ producties in Nederland te bezoeken: Het Combattimento Consort Amsterdam en de Stichting Internationale Opera Producties voeren allebei Mozarts opera over de vrouwenversierder uit. Allebei hebben ze een beroep gedaan op Nederlandse sopranen voor de vrouwenrollen. En dat maakt bij de Stichting Internationale Opera Producties veel goed.

Voor de drie vrouwenrollen heeft SIOP een beroep gedaan op Nederlandse sopranen. De rol van Donna Anna wordt gezongen door Claudia Patacca, die fraai verstaanbaar klinkt en lekker breed de hoogte in gaat. Ze geeft – zoals de Duitsers zeggen – “Volle Kanne” en haar “Or sai chi l’onore” knalde van dramatiek”. Mark Duijnstee Opera Nederland September 2009

Aria’s, duetten & ensembles uit Ernani van Verdi, Cavaleria Rusticana van Mascagni, Le Villi van Puccini en Martha van Von Flotow
“Het was sopraan Claudia Patacca die met haar bewegelijke coloratuurstem de zaal volledig in vervoering bracht met de Verdi’s aria ‘Ernani, involami’”.
Noordhollands Dagblad, 10 november 2008, Vincentiuskerk Volendam, operaconcert olv Peter Schlamilch met het Volendamsoperakoor en het RBO Sinfonia

Le Mystère de la Nativite – Frank Martin
“Spectaculairder nog was de vervanging van de zieke Véronique Gens door de Nederlandse sopraan Claudia Patacca. Patacca is vertrouwd met Martins idioom – ze soleerde dit voorjaar in zijn oratorium Golgotha – maar had de sopraanrollen van Le Mystère niet op zak. Nu wel, en hoe. Ze zong de belangrijke en moeilijke rollen van Eva en Maria voortreffelijk.
Utrechts Nieuwsblad, 18 december 2004, Vredenburg Utrecht, Radio Symfonie Orkest, Groot Omroepkoor en solisten olv Marc Soustrot

Golgotha – Frank Martin
“En Claudia Patacca straalde als het licht”
Utrechts Nieuwsblad, 10 april 04
Vredenburg, do 8 april Radio Filharmonisch Orkest Holland en Groot Omroepkoor olv Jan Latham-Koenig

Kantate Der Weiberorden – Telemann
“Die stimmkräftige Sopranistin Claudia Patacca hat nicht nur in den Niederlanden studiert, sondern verkörperte blondgelockt und rotgewandelt mit strahlendem Läecheln ein frohe Meisje, wie sie einem vor Lebenslust überbordenden Genre Bild von Pieter Breugel entstiegen sein könnte. Helle begeisterung beim Publikum”
5-7-04 Franz Sabo, homepage.mac.com
Concert Schloss Eggenberg, Graz, with Musica ad Rhenum, Styriarte, Die steirischen Festspiele

Kantate Der Weiberorden – Telemann
“In den Kantaten gestellte sich die vorzügliche Sopranistin Claudia Patacca zum sympathischen Häuflein”
7-7-04 Kronen Zeitung Graz
Concert Schloss Eggenberg, Graz, with Musica ad Rhenum, Styriarte, Die steirischen Festspiele

La Traviata – Verdi
“Er was gekozen voor drie voortreffelijke solisten, die er een echte ‘bel canto avond’ van maakten. De Nederlandse sopraan met de stijlvolle Italiaanse naam Claudia Patacca vond haar perfecte balans tussen helderheid en dramatiek. Heel mooi was bijvoorbeeld hoe zij van het dromerige ‘È strano’ toe werkte naar het opstandige ‘Foliè’ met welluidend tegenspel van de Engelse tenor Peter Auty.”
Zwolse Courant, 25 augustus 2003
Slotgrachtconcert op landgoed De Haere, Olst door het Orkest van het Oosten en de Nationale Reisopera olv Jaap van Zweden.

Opera concert
“Zaterdag liet ze horen dat ze als zangeres veelzijdiger is dan ooit, uitmuntend in lyrische sopraanrollen uit het romantische repertoire, maar ook overtuigend in een opera van Kurt Weill, zelfs als femme fatale in de mezzo-rol van Carmen.
Prachtig klonken de tere hoge tonen in ‘Summertime’, het ‘Vilja lied’ en het populaire ‘Du sollst der Kaiser meiner Seele sein’, fors haalde ze uit in de tango ‘Youkali’ en dramatisch was haar optreden in het tragische ‘My man’s gone now’.”
Tubantia/Twentse Courant 7 april 2003.

La Clemenza di Tito – Mozart
“Auch Claudia Patacca als vor Ehrgeiz rasende, im Terzett des ersten Aktes aber auch wieder überraschend weiche und schwache Vitellia mit im Grunde leichtem, lyrischen Material (und ebensolchem Karakter) wagt ungewöhliche Auszierungen und Verrat den Willen zu personlichen Auffassung der Partie,…..”
Opernwelt, april 2003
CD bespreking La Clemenza di Tito (Vitellia), W.A. Mozart.

Der Liebe der Danae – R. Strauss
….“Hij werd in zijn ijdele liefdesverlangen getroost door een sterk aan Wagners’ Rijndochters herinnerend kwartet van libidineuze koninginnen, onder wie vooral Ingrid Kaiserfeld en Claudia Patacca indruk maakten”…..
NRC 14 oktober 2002
Premiere van Strauss-opera in fraaie matinee, Der Liebe der Danae olv Edo de Waart, Radio Filharmonisch Orkest, Groot Omroepkoor, Concertgebouw Amsterdam.

Robeco Zomerconcert
“Patacca verstaat de kunst om minder hoogdravend repertoire op overtuigende wijze te brengen. Bovendien weet zij daar flair en een suggestieve interpretatie aan toe te voegen met haar vriendelijk overkomende klaterende timbre. Patacca is een fris verschijnsel op een podium waar stoffige sopranen de dienst uit maken”
“Patacca behield opnieuw een maximale overtuigingskracht…..”
Noordhollands Dagblad 10 aug 2002
Robeco Zomer Concert Concertgebouw Amsterdam
Cantates van Händel, Telemann, Colin de Blamont olv Jed Wentz en Musica ad Rhenum.

Des Todes Tod – Hindemith
“Fraai was het laatste van de drie liederen, een spannend duet van sopraan Claudia Patacca met altvioliste Van Els.” 
Volkskrant 29 maart 2002
Des Todes Tod, Hindemith, Kleine Zaal Concertgebouw Amsterdam met het Schönberg Ensemble.

Seven Romances – Shostakovitsj
“De zeven gedichten werden op een aangrijpende manier uitgevoerd. Sopraan Claudia Patacca haalde werkelijk alles uit de kast. Liepen bij het tweede lied ‘Gamajoen, de Profeetvogel’, de rillingen al over je rug, bij de kracht, emotie en doem die werd uitgedrukt in indrukwekkende fortisimi, in ‘Storm’ werd er nog een schepje bovenop gedaan…..”
Gooi en Eemlander, 16 februari 2002, recital: Zeven Romances van Shostakovitsj op gedichten van Alexander Blok.

Ein Deutsches Requiem – Brahms
….” bereikte in ‘Ihr habt nun Traurigkeit’ een absoluut hoogtepunt. En dat met een sopraanpartij waar je werkelijk tranen van in je ogen kreeg; Claudia Patacca was een echte Silberklang.”
Nieuwsblad van het Noorden 12 nov. 2001
Ein Deutsches Requiem, Brahms, Martini Kerk Groningen door Capella Frisiae olv Hoite Pruiksma en het Nieuw Philharmonisch Orkest.

Die Fledermaus – J. Strauss
“De cirkel werd rondgemaakt door de prima, grotendeels Nederlandse cast, waarin met name Claudia Patacca indruk maakte als een wulpse, krachtige Rosalinde,…”
NRC 4 juli 2001
Robeco Zomer Concert Concertgebouw Amsterdam
Die Fledermaus, J. Strauss olv Jan Willem de Vriend en het Brabants Orkest.

Hänsel und Gretel – Humperdinck
“Sopraan Claudia Patacca stak daar stralend bij af als het dauw- en zandmannetje”
NRC 21-12-98 TROS Radio 4 
Hänsel und Gretel , E. Humperdinck
Vredenburg Utrecht, olv Claus Peter Flor en het Radio Filharmonisch Orkest.

Willem Wilmink herdichtte ‘Carmina Burana’ cd opname door Amsterdam Classics 19956
‘”Van de drie jonge, uitstekende solisten, luisterde ik met verbazing naar de kristalstralende stem van Claudia Patacca”.

Wilmink heeft allerlei leuke taalgrapjes (de studenten van toen waardig) ingebouwd, zoals bij ‘In het bos’, waar de minnaar per paard de benen neemt, en het lied eindigt met: ‘Ik zag hem galopperen…Wie zal mij nog begeren.’ Het woord galopperen wordt in de echo van de zingende jongens: ‘peren’, het zelden gebruikte werkwoord dat ‘pleite gaan’ betekent, maar ook ‘een stevig glas drinken’. 
Trouw 7 november 1996, Franz Straatman